第二のレッスン LEKCJA II
Dai ni no RESSUN
#力"chikara"; "ryoku" - siła
Od czego zaczniecie naukę pisma japońskiego to już wasza osobista sprawa. Ja jednak polecam zacząć od tego, co najłatwiejsze, czyli dwóch alfabetów kany(hiragany, katakany). Dzięki nim możecie się wdrożyć w to specyficzne pisma, poćwiczyć rękę i wyrobić swój własny styl pisma, bo oczywiście nie wszyscy Japończycy kreślą równiutkie znaki, odzwierciedlające ich pierwowzory. Każdy tak naprawdę pisze 'inaczej', każdy ma swój styl. Kto podziela moje zdanie i już przyswoił kanę nie będzie miał problemu z tym znakiem.
Może nie z pisowni, ale na pewno ze słyszenia znane jest wam odczytanie "chikara"(czyt. cikara), które pada w wielu przygodowych anime. Otóż to właśnie słówko możecie zapisać na wzór "ka" pochodzącego oczywiście z katakany.
*風力（ふう力）ー fūryoku - siła wiatru
*力強い人（力つよいひと）ーchikara tsuyoi hito - człowiek silny fizycznie
I jak tu się nie pomylić, żeby przypadkiem słówko "fūryoku" nie przeczytać "fūka"? Można czytać i zapamiętywać dane zestawienia, można to robić na tzw. czuja, ale można też na chłopski rozum. Nie jestem pewna, czy to co teraz napiszę jest w 100% poprawne, ale jak dotąd mnie nie zawodzi. Otóż po pierwsze pisane osoba odczytujemy "chikara", jako część wyrazu "ryoku", podobnie jak z kanji 刀, które już znacie. Łatwo też się zorientować co do odczytania, jeżeli w tekście mamy ciąg znaków kanji, może trochę hiragany, a w środku nagle pojawia się nam znane z katakany "ka", na przykładzie:
A więc jeśli カ towarzyszą inne znaki katakany wtedy bez problemu odczytujemy jako "ka", jeśli jednak występuje samotnie powinniśmy się nad tym głębiej zastanowić:). Inny sposób to oczywiście zwrócenie uwagi na kontekst zdania.
I znów coś, co przypomina nam o starej dobrej katakanie. Tym razem znak 'symbolizujący' "usta" może nam pomylić się ze znanym z katakany "ro". Jeszcze jeden powód, dla którego warto najpierw opanować kanę... Także drugi sposób odczytania bywa mylący, ponieważ "ko" kojarzy się zapewne wszystkim z "dzieckiem". różnica polega chyba tylko na tym, że "dziecko" to "ko", a "usta" to "kou".
Trudno tu wytłumaczyć kiedy, jak odczytać... "Kuchi" możemy użyć zarówno osobno, jak i w zestawieniu, natomiast "kō" najczęściej występuje 'w wyrazie'.
* 人口（じん口）－jinkō(dzinkō) - człowiek+usta= populacja(tak to tłumaczy książka:P)
(przykład przedrostkowego zestawienia wcześniej poznanego 人)
*口びるー kuchibiru(kucibiru) - wargi
No, gdyby połączyć górne kreski wyszedłby nam prowizoryczny szczyt. Właśnie tak można sobie to kojarzyć. Przyznaję, że nie często spotkałam się z tym znakiem, więc nie za dużo mogę na jego temat powiedzieć... Z tego, co wiem odczytujemy go "san", gdy jest przyrostkiem(dodajemy do nazwy góry, a więc "Tatora-san" to nie "pan Tatora" tylko "Tatry" i nie musi być tłumaczony, chyba, że powiemy "góry Tatry"), a gdy występuje samodzielnie odczytujemy "yama" -> タトラ山がポーランドの山です. - TATORA-san ga POORANDO no yama desu. - Tatry są polskimi górami.
* ふじ山－Fuji-san - góra Fuji
*山ぐにー yama guni - góra+kraj= kraj górzysty
Kojarzeniowcom:) ostatnie dwa znaki nie sprawią problemu. Znak j nieco przypomina trzy pionowe fale, co? Użycie jest też podobne. Tutaj "gawa"(gała) używane jest jako przyrostek), natomiast "kawa"(kała) - jako samodzielne słowo.
* ビスワ川 ー BISUWA-gawa - Wisła
* 長い川(ながい川) ー nagai kawa - długa rzeka
ビスワ川はポランドの最長の川です。- Bisuwa-gawa wa porando no saichō no kawa desu. - Wisła jest najdłuższą rzeką w Polsce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz