czwartek, 22 października 2009

Hiragana

   Zaczniemy od samogłosek japońskich, jest 6(a,i,u,e,o,n). Wszystkie je czytamy tak samo jak w polskim(wyjątkiem jest "n", które czytamy "yn" nie podkreślając znowu tak strasznie "y"). O innych właściwościach wspomnę przy gramatyce. Do każdego znaku będę dodawać kilka wyrazów, którymi się zaczyna. Umówmy się, że po 3 na początek:). Przyznaję bez bicia, że ściągam je z książeczki(^ v ~ ).
TABELKA HIRAGANY:
 

"A"

asi - głowa
arigat
ō - dziękuję
ashita - jutro
"I"

ike - jezioro
isu - krzesło
ido - studnia

"E"

eki - stacja
ehon - książka z obrazkami
ebi - krewetki
"U"
 
ushi - krowa
umi - morze
usagi - zając
"O"

onaka - brzuch
otona - dorosły
okawari - dokładka
"N"

* występuje zazwyczaj na końcu lub w środku wyrazu


Pamiętajcie żeby dużo pisać,bo tak nauczycie się dwa razy szybciej. Najprościej będzie jeśli wydrukujecie tę stronę, bo z ekranu trudniej jest pisać.
   W języku japońskim posługujemy się samogłoskami a,u,e,i,o,n, które mogą występować same i 9-cioma spółgłoskami(k,s,r,m,n,h,y,w,t), które zawsze tworzą sylaby, np. ka,ra,su,mo,itp. Istnieje też coś takiego, jak przedłużenie samogłoski, np. w wyrazie Okaasan(wtedy piszemy:
), lub powtórzenie spółgłoski, np. yatto(tu po literze, która ma się powtórzyć piszemy małe "tsu").
  Wyraz Okaasan możemy zapisać także Okāsan - kreseczka nad "a" podwajają(ā, ī, ū, ē, ō). Pamiętajcie, że nie "k" i inne spółgłoski podwajamy tylko i wyłącznie przez dodanie małego "tsu".  O tym jednak szczegółowo wspomnę późnej.

   Poprzez dodanie dwóch małych kreseczek w odpowiednim miejscu przy znaku zmieniamy: k-g, s-z, t-d, h-b(p).

"KA" ->>
"GA"

kagi - klucz
kagami - lustro
katana - miecz
"KI"
->> ぎ "GI"

kimono - ubranie
kin
ō - wczoraj
ky
ō - dziś
"KU"
->> ぐ "GU"

kuchi - buzia
kudamono - owoce
kusuri - lekarstwo

"KE"
->> げ "GE"

kemuri - dym
kesa - dziś rano
obake - duch

"KO"
->> ご "GO"

gohan - posiłek(ryż)
konnichiwa - dzień dobry
koko - tutaj


"SA"
->>  "ZA"

saru - małpa
sat
ō - cukier
samurai - samuraj
"SHI" ->> "JI"(dzi)

shika - jelonek
sippo - ogon
ohashi - pałeczki
"SU"
->> "ZU"

risu - wiewiórka
sumimasen - przepraszam
suika - arbuz

"SE"
->> ぜ  "ZE"

sensei - nauczyciel
senaka - plecy
seiseki - oceny
"SO"
->>  "ZO"

sora - niebo
sonkei - szacunek
uso - kłamstwo


"TA" ->> "DA"

tako - ośmiornica
tamago - jajko
taiy
ō - słońce
"CHI"(ĆI) ->> "JI"(DŹI)

chikatetsu - metro
michi - droga
chizu - mapa
"TSU" ->> "ZU"

tsuchi - ziemia
tsubasa - skrzydło
tsuru - żuraw

"TE" ->> "DE"

tetsud
ō - kolej
densha - pociąg

te - ręka

"TO" ->> "DO"

tokei - zegar
tori - ptak
todana - szafa


"NA" 

namae - imię
namida - łza
nami - fala
"NI"

niwa - ogród
niku - mięso
nimotsu - bagaż

"NU"

numa - bagno
nuno - materiał
inu - pies
"NE"  

neko - kot
nezumi - mysz
nekoze - koci grzbiet

"NO"  
 
nodo - gardło
nomi - pchła
norimono - pojazd


   Tym razem poznamy sylabariusz "h", który ma tę specjalną właściwość, że odmienia się na dwa sposoby: po dodaniu "kreseczek" staje się "b", a po zapisaniu znaku z "kropeczką" staje się "p". Wszystkie sylaby wymawia się tak samo jak w języku polskim, jest jeden wyjątek: "f" wymawia się w sposób zbliżony do "h".
   Jeżeli "ha" występuje w zdaniu jako partykuła wymawiamy je jako "ła", a jeżeli jest częścią wyrazu to normalnie - "ha". Tak samo jest z "he", które (jako partykułę)wymawiamy - "e".

"HA"-> "BA" ば / "PA"

* jako partykuła - "ła"
hasami - nożyczki
hashi - most
hato - gołąb

"HI"->
"BI" び / "PI"

hige - wąsy
himawari - słonecznik
himitsu - tajemnica
"FU"->
"BU"ぶ / "PU"

hune(czt. fune) - statek
ohuro(czyt. ofuro) - kąpiel
buta - świnia

"HE"->
"BE" / "PE"

* jako partykuła - "e"
heni - wąż
heso - pępek
heya - pokój

"HO"-> "BO" ぼ / "PO"

hon - książka
hoshi - gwiazda
hone - kość


"MA"


manga - komiks
makura - poduszka
mame - fasola

"MI"

mise - sklep
mimi - ucho
migi - w prawo
"MU"

mushi - robak
mura - wieś
musuko - syn

"ME"

megane - okulary
meishi - wizytówka
me - oko

"MO"

mori - las
momo - brzoskwinia
mon - brama


   A oto ostatnia część hiragany. Jest chyba najprostsza ze wszystkich. Po tej notce przejdę do gramatyki i przedstawię podstawowe zagadnienia, a potem rozpoczniemy naukę hiragany.

"RA"

rappa - trąbka
rainen - przyszły rok
ramen - ramen(zupa)

"RI"

ari - mrówka
ryuu - smok
tori - ptak

"RU"

ruroonin - włuczęga
maru - koło
kuruma - samochód

"RE"

renga - cegła
retsu - kolejka(ludzi)
rekishi - historia

"RO"

roba - osioł
rooka - korytarz
roosoku - świeca


"WA"(ŁA)

wani - krokodyl
watashi - ja
wakamono - młody człowiek

"WO"(O)

* występuje jako partykuła

"YA"(JA)

yane - dach
yami - ciemność
yasumi - odpoczynek
"YU"(JU)

yuki - śnieg
yubiwa - pierścionek
yume - sen

"YO"(JO)

yoru - noc
yoyaku - rezerwacja
yoohuku - ubranie

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz