Zaimki

   Zaimki japońskie są bardzo proste i łatwo je zapamiętać. Służą najczęściej do wskazywania położenia przedmiotu.

kana	rōmanji	po polsku
これ	kore	to
それ	sore	tamto
あれ	are	tamto
だれ	dare	który
この	kono	ten
その	sono	tamten
あの	ano	tamten
どの	dono	który

* zaimki występujące samodzielnie
* zaimki występujące ZAWSZE z rzeczownikami

  Teraz wytłumaczę jak posługiwać się zaimkami. Robi się to podobnie jak w angielskim(zależne jest od położenia przedmiotu). Załóżmy, że toczymy dialog z drugą osobą i jesteśmy zielonym ludzikiem. Ten "->" znaczek symbolizuje rękę ludzika.

  I teraz wiedząc, że:

* kore i kono używamy, gdy rzecz znajduje się blisko nas;
* sore i sono używamy, gdy rzecz znajduje się w pewnej odległości od nas;
* are i ano używamy, gdy rzecz znajduje się w tej samej odległości od rozmawiających;

Np.:
( ~ v ~)->         ( ^ v ^*)
Kore wa nan desu ka?    Sore wa hon desu.

   Pytając "co to jest" użyliśmy zaimka kore, ponieważ książka znajduje się w naszej ręce, czyli blisko. W odpowiedzi(tamto to książka) używamy sore, bo rzecz znajduje się dalej.
( ~ v ~)               ( ^ v ^*)->
Sore wa nan desu ka?    Kore wa hon desu.

   Teraz mamy odwrotną sytuację. Pytamy o rzecz znajdującą się dalej, więc mówimy sore. Osoba odpowiadająca mówi kore, bo trzyma daną rzecz.
( ~ v ~)(*^ v ^)        
Are wa nan desu ka?   
Are wa hon desu.

   Książka leży w tej samej odległości od mówiących, więc w obu przypadkach używamy are.

   Pozostałych zaimków używamy, gdy tuż po nich występuje rzeczownik, np.: Kono tatemono wa mise desu.(Ten budynek to sklep).

   Jak już zauważyliście w zdaniach używamy partykułę "wa". Istnieje jeszcze kilka innych partykuł, których używamy w zależności od tego, co chcemy powiedzieć. Teraz podam jeszcze dwie inne, a następnymi zajmiemy się przy okazji.

* partykuła "mo" - "również":

Kore mo hon desu. -> To też jest książka.

!Jeśli użyliśmy już mo, nie dodajemy wa!

* partykuła "yo" - podkreślamy nią wypowiedź:

Ano tatemono desu. - Ano tatemono desu yo.(Tamten budynek.)